“De vingers van Nathalia Milstein landen op de toetsen alsof ze luchtgeveerd zijn. Twee, drie seconden wacht de pianist, tot het geritsel in het Amsterdamse Muziekgebouw smoort. Ze speelt twee zachte akkoorden, paar tellen g-klein, paar tellen D-groot. Zo, in alle eenvoud, opent Claude Debussy zijn Sonate voor viool en piano. Na anderhalve les kan iedereen de klanken spelen, maar wie roept er, zoals Nathalia Milstein, een droomwereld mee op?”
De Volkskrant (5 sterren)