Metamorfosen

De natuur ondergaat een metamorfose. Veranderingen zijn vaak turbulent en roepen melancholie op om wat verloren gaat. Niemand vertaalde dat zo aangrijpend naar muziek als Richard Strauss in zijn Metamorfosen. De festivalmusici vertolken de prachtige transparante versie voor strijkseptet. In Chaussons Chanson perpétuelle neemt een vrouw afscheid van haar geliefde om op te gaan in de eeuwige natuur. De eeuwigheid is ook het thema in Gija Kantsjeli’s Time … and again, een net zo aangrijpend, als poëtisch en raadselachtig duo voor viool en piano van deze Georgische meester, wiens muziek het verdient veel vaker te worden uitgevoerd.

De oceaan
De oceaan is in muziek nooit welluidender bevaren als in Ravels Une barque sur l’océan. De Oekraïense meesterpianist Antonii ­Baryshevksyi, winnaar van prestigieuze concoursen, combineert dit betoverende pianostuk met twee andere delen uit Ravels iconische cyclus Miroirs. De walvissen onder het spiegelende water­oppervlak komen tot leven in Vox Balaenae van George Crumb, een theatraal meesterwerk voor geprepareerde piano, cello en fluit: de musici verschijnen gemaskerd op het podium dat zal baden in blauw licht. Ook het perfecte decor voor Blue in blue in blue, het grootse première­stuk voor zeven strijkers, zingende glazen en piano, waarmee klankmagiër Maxim Shalygin een hommage brengt aan de oceaan en ons onderdompelt in een hallucinerend nieuwe wereld.