Een tijdloze klassieker

Jean de Brunhoff schreef en tekende in 1931 met De avonturen van het olifantje Babar een tijdloze klassieker. Poulenc bracht in 1940 de vakantie door bij zijn broer, waar hij piano studeerde. Hij werd belaagd door zijn neefjes en kinderen uit de buurt. Die zetten Babar op zijn lessenaar en daagden hem uit om daarbij te improviseren. Poulenc slaagde glansrijk. 

Tijdens de oorlogsjaren werkte hij zijn improvisatie uit tot een compositie waar hij lang aan vijlde. Het werd een van zijn volmaaktste meesterwerken: voor verteller en piano. De grootste Franse acteurs hebben het voorgedragen en opgenomen. Huib Ramaer treedt vaak op als verteller en stond al eens in de schijnwerpers bij het Nationaal Jeugd­orkest in Stravinsky’s L’Histoire du Soldat. Met de Haagse pianist Tobias Borsboom aan de vleugel vertelt hij Babar in het Nederlands.

Het verhaal
Het olifantje Babar verliest zijn moeder. Hij verlaat de jungle en komt terecht in een stad. Een vriendelijke oudere dame kleedt hem in een mooi pak en geeft hem een indrukwekkende auto. Maar hij heeft heimwee en keert terug naar de jungle met twee nieuwe vrienden: de olifantjes Arthur en Celeste. Babar wordt koning van de jungle. Hij trouwt met Celeste, en het laatste wat we van hem horen, is dat hij dromerig naar een met sterren gevulde hemel kijkt terwijl hij denkt aan een rooskleurige toekomst.