Vrijdag 29 november 2024, 20:15
Den Haag: Paleiskerk

geestverwanten

Visioenen, hymnen en echo’s

bestel kaarten

Kaartjes:  € 27,50

Festivalmusici Geestverwanten

Tim Brackman viool
 Inga Våga Gaustad viool
 Floor Le Coultre viool/altviool 
Pieter de Koe cello 
Kalle de Bie cello 
Jordi Carrasco Hjelm contrabas 
Rik Kuppen piano 
David Jansen orgel 
Robbrecht van Cauwenberghe bayan 
Jelmer de Moed klarinet 
Eva-Nina Kozmus fluit 
Georgia Burashko mezzosopraan 

David Rang videokunstenaar

Programma
GOEBAIDOELINA X SJOSTAKOVITSJ 
Sofia Goebaidoelina 
Aus den Visionen der Hildegard von Bingen (1994)
Alfred Schnittke 
Hymne II (1974)
Sofia Goebaidoelina 
In croce (1979)
Dmitri Sjostakovitsj 
Pianotrio nr. 1 in c-klein, opus 8  (1923)

PÄRT X  VIVALDI
Arvo Pärt 
Fratres (1977)
Antonio Vivaldi 
Stabat Mater, RV 621 (1727)
Arvo Pärt 
My heart's in the highlands (2000)

LOBO X CRUMB
Nuno Lobo 
Stargazer Fish (2024)
George Crumb 
Eleven Echoes of Autumn (1965)     

Maximale expressie

Een rijkgeschakeerd programma met muziek in een brede waaier aan bezettingen, van componisten die artistieke idealen delen. Sofia Goebaidoelina streek met religieus getinte werken in tegen de haren van de sovjet-autoriteiten, ruim een halve eeuw geleden. Sjostakovitsj spoorde haar aan ‘gevaarlijke muziek’ te blijven schrijven. Ook hij componeerde ‘gevaarlijk’ in de roaring twenties, zoals te horen is in zijn Eerste pianotrio. Alfred Schnittke vond in dissidente muziek zijn levensvervulling en droeg zijn Hymne II aan Goebaidoelina op.

Arvo Pärt kwam door religieuze muziek op de zwarte lijst van het sovjet-regime. Tien jaar lang schreef hij geen nieuwe stukken. Hij zocht naar een nieuwe stijl: maximale expressie met een minimum aan middelen. Fratres is een van de eerste stukken waarin hij zijn eigen geluid vond. Bij oude muziek vond hij inspiratie, zoals bij Vivaldi. Mezzosopraan Georgia Burashko vertolkt zijn aangrijpende Stabat Mater.

Nuno Lobo verklankt in Stargazer Fish het leven in de diepzee. Hij zoekt naar grensverleggende klankkleuren, met de Eleven Echoes of Autumn van George Crumb als inspiratiebron. Beide componisten delen een surrealistisch kleurenpalet op de grens tussen geluid en muziek. Met de installatie Monolith van videokunstenaar Vincent Rang krijgt deze surrealistische klankwereld een visuele vorm.