IJzersterke pianotrio’s met theatrale context

Componerende vrouwen konden hun werken in de negentiende en vroeg-twintigste eeuw vaker in salons presenteren dan in de concertzaal. Veel van hun composities zijn daardoor vergeten geraakt. Gelukkig worden ze herontdekt. Dat is mede te danken aan de jonge musici en ensembles die hun stukken steeds vaker kiezen buiten het standaardrepertoire. Een verademing ! De musici van het Volkmann Trio, die als Haagse conservatoriumstudenten al samenspeelden, breken een lans voor piano­trio’s van drie Franse componistes.

Cécile Chaminade en Germaine Tailleferre kregen in hun tijd nog enige aandacht. Mel Bonis, door César Franck bewonderd, leidde een schaduwbestaan, waarin zij toch veel componeerde. ­Valentina Tóth is ook als actrice actief en geeft met zelfgeschreven teksten de ijzersterke piano­trio’s een theatrale context, die ons terugbrengt naar Parijs tijdens het belle époque.